Εμείς Οι Έλληνες...

<<Σε κάθε εποχή,οι εκάστοτε πολιτισμοί, προσπάθησαν με οργή και αγανάκτηση, να πετάξουν απο πάνω τους το ζυγό της εξάρτησης από τους Έλληνες. Οι δημιουργίες τους όμως φαίνονται αδέξια αντίγραφα και μιμήσεις της Ελληνικής Τέχνης και Σοφίας. Έτσι, απο καιρό σε καιρό, ξεσπάνε με κακία εναντίον αυτού του λαού, γιατί τόλμησε να χαρακτηρίσει "βάρβαρο" ό,τι δεν είχε την ευαισθησία του (ήταν ξένο). Ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι και οι λαοί, που ενώ έχουν μικρή και εφήμερη ιστορική σημασία, κωμικούς θεσμούς, αμφίβολα ήθη, κακές έξεις, διεκδικούν την εξέχουσα θέση; Δυστυχώς, δεν είχαμε την τόλμη να ανακαλύψουμε το Κώνειο, για να απαλλαγούμε απο αυτό το σύνδρομο. Γιατί όλο το δηλητήριο, ο φθόνος, η συκοφαντία και το μίσος δεν στάθηκαν αρκετά για να αγγίξουν την μεγαλόπρεπη λάμψη της Ελλάδας. Και έτσι, γεμάτοι ντροπή και φοβισμένοι - όσοι τιμάμε την αλήθεια - στεκόμαστε μπροστά στους Έλληνες. Αυτούς τους Έλληνες που κρατούν σταθερά τα χαλινάρια του Ηνιόχου στα χέρια τους και κατευθύνουν την Τέχνη και τη Σοφία του κόσμου. Αυτή την Τέχνη, τη Γνώση και τη Σοφία, που μπορούν κάθε στιγμή να γκρεμίζουν στην άβυσσο σαν παιχνίδι, ενώ αυτοί (οι ίδιοι οι Έλληνες) ανάλαφρα πηδούν απο το άρμα, όμοια με το άλμα του Αχιλλέα χωρίς να τραυματισθούν...>>
Φρίντριχ Νίτσε : " Η Γέννηση της Τραγωδείας ".

Τα γνωμικά μεγάλων ανδρών που μίλησαν για τον Έλληνα είναι πολλά.
Απο τον Νίτσε και τον Βολταίρο εως τον λόρδο Βύρωνα και τον Γκαίτε. Μάλλον το να λέγεται κάποιος Έλλην είναι μεγάλη τιμή και κάθε τιμή βέβαια φέρει και το βάρος που της αρμόζει. Σκιαγραφώντας τον Έλληνα του σήμερα θα μπορούσαμε να του αποδώσουμε τα εξής χαρίσματα:
1ος στην Ε.Ε. στην κατανάλωση αλκοόλ και τσιγάρων.
1ος στην E.E. στην αγορά ρούχων επώνυμων προιόντων κλπ.
Τελευταίος στην Ε.Ε. στην αγορά βιβλίων.
Και ο κατάλογος των διακρίσεων που έχει ο σύγχρονος Ελλαδίτης μακραίνει...

Το προφίλ του σημερινού νεοέλληνα τον βρίσκει να ξημεροβραδιάζεται σε μπαρ και καφετέριες. Να επικοινωνεί μέσω τον υπολογιστών. Να εξισώνει τον Ουράνιο με τον Χθόνιο
Έρωτα (την Ουράνιο με την Πάνδημο Αφροδίτη).
Να πολιτεύεται εις τις νεολαίες του ΠΑΣΟΚ για να βρεί μελλοντικά μια θέση σε κάποιο
πόστο ή στην ΚΝΕ για να ικανοποιεί το εγώ του, να προσπαθεί να κρύψει το σύμπλεγμα κατωτερότητος του μέσω μιας ψευτοεπανάστασης ενάντια σε έναν υποτιθέμενο ή μη εχθρό, στο πρόσωπο του καπιταλισμού και των πολυεθνικών εταιριών ενώ ταυτόχρονα καταναλώνει ασύστολα τα προιόντα των "μικρών βιοτεχνιών" της Coca Cola,
McDonalds, Adidas, Nike, Levi's, Ericsson, Vodafone, Microsoft κλπ.,
τροφοδοτώντας με τα χρήματά του τον υποτιθέμενο εχθρό του και στη συνέχεια διαδηλώνοντας εναντίον του επειδή κατέχει τα χρήματα που ο ίδιος του έχει δώσει!

(Ω!Αθάνατη ελλαδίτικη παράνοια,που είναι ο αείμνηστος Ραφαηλίδης να σε υμνήσει για μια
στερνή φορά!)

Ή εναλλακτικά βάζει μια κουκούλα και καταστρέφει περιουσίες στο όνομα μιας κάποιας αναρχίας, χωρίς να έχει δουλέψει ποτέ του για να βγάλει μια δραχμή (ας είναι καλά οι γονείς που πληρώνουν) λησμονώντας ότι τις κουκούλες τις φορούν οι ληστές και οι ρουφιάνοι.
Και η υποτιθέμενη 17Ν! Οι πραγματικοί επαναστάτες όμως πέθαναν με το κεφάλι ψηλά. Όπως ο Τσε, ο Δασκαλογιάννης και ο Αθανάσιος Διάκος. Όλοι λησμονούμε ότι Έλληνας σημαίνει φώς και όλοι πρέπει να καταλάβουμε ότι το όνομα Έλλην το φέρουμε παράνομα
και αυθαίρετα. Δεν είμεθα Έλληνες, αλλά Ελλαδίτες και Γραικοί.

Ο αείμνηστος καθηγητής Λιαντίνης έγραψε εις την "Γκέμμα" του :
<< Έλληνας θα ειπεί το πρωί να γελάς σαν παιδί. Το μεσημέρι να κουβεντιάζεις φρόνιμα. Και το δείλι να δακρύζεις περήφανα >>.
Η απόλυτη ισορροπία! Γιατί Έλληνας εις την βάσην του σημαίνει ισορροπία. Αρμονία.
Και η λέξη αρμονία είναι παντού ελληνική. Harmony.
('Οπου το Η μπροστά είναι η δασεία που εμείς ως γνήσιοι απόγονοι του Αριστοτέλη, εστείλαμε να αναπαυθεί εν τόπω χλοερό!)
Αρμονία με τον εαυτό μας και τον σύμπαντα κόσμον. Αρμονία που μόνο με έναν τρόπο μπορούμε πραγματικά να αποκτήσουμε. Με το ελληνικό ήθος. Την ελληνική κοσμοθεωρία και την ελληνική παράδοση. Που έχομε παραδώσει απο καιρού εις τα Τάρταρα!

Γιατί κανείς μας δε ζεί πια με το ελληνικό ήθος, αλλά με το Αγγλοεβραικό. Δηλαδή άνευ ήθους μιας και οι Άγγλοι δεν είναι πάνω απο 500 χρόνια που εβγήκαν απ' τις σπηλιές και εκατέβηκαν απ' τα δέντρα! Και εμείς τα Αγγλικά τα ξέρουμε φαρσί, ενώ δε μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε σωστά ούτε τα απομεινάρια της Ελληνίδος Φωνής.
Ευρώπη είμαστε όχι παίξε γέλασε! Σε λίγο θα μάθουμε και άπταιστα την Εσπεράντο, μα την ελληνικήν ποτέ...Η σύγχρονη Ελλάς είναι το τελευταίον βαγόνι ενός συρμού με ατμομηχανή την Αγγλίαν. Στην πορείαν του συρμού τούτου οι στάσεις πολλές.
Μουσική, ντύσιμο, γλώσσα, πολιτική, θεσμοί, μόρφωσις.
Και ο τελευταίος σταθμός της η ομογενοποίηση, σε μια πορεία που φαίνεται καταδικασμένη να ολοκληρωθεί! Εκτός αν...!
Όπως και νά 'χει η κατάστασις είναι η εξής..
Η παγκοσμιοποίησις, της παγκοσμοιοποίησεως, ώ! Ομογενοποίησις!

Έλλην δεν είναι ο κάτοικος της χώρας που λέγεται σήμερα Ελλάς. Ο Έλλην είναι ιδιότητα ανθρώπου (τουλάχιστον) και όχι κράτους. Στη σημερινή Ελλάς δεν υπάρχουν Έλληνες και αν υπάρχουν θα έχουν ήδη πάρει την άγουσα δια τα βουνά, τον Άθω και τον Ταύγετο.
Γιατί εδω κάτω θα τους πνίξει ο βούρκος.
Το διευκρινίζω προς αποφυγή παρεξηγήσεων! Αν υπάρχουν σήμερα Έλληνες το μόνο μέρος που δε θα βρίσκονται είναι το κράτος που λέγεται Ελλάδα! Η πολικότητα στον τόπον αυτό έχει αλλάξει..προς το παρόν τουλάχιστον.
Κάποτε οι Έλληνες πολέμησαν τους Πέρσες απο την θέση του "καλού". Στις μέρες μας οι Ελλαδίτες είναι με το μέρος του "κακού" ενώ οι Πέρσες έχουν το ρόλο του "καλού"
ή έστω του αδύναμου. Είμαστε κοντά πάντως στο να ξαναζήσουμε τα Μηδικά έχοντας άλλο ρόλο αυτή τη φορά. Ας κάνουμε υπομονήν, ας είμαστε σε αναμονήν και είδωμεν!
Κλείνοντας το παρόν κείμενο θα ήθελα να κάνω μια διευκρίνηση.
Καίτοι το κείμενο τούτο φαίνεται να έχει σα στόχο πολλαπλούς αποδέκτες, σαν αντικειμενικό στόχο έχει να φέρει ενώπιον των ευθυνών του τον ίδιο τον γράφοντα που ζεί και φέρεται ως νεοελλαδίτης το ίδιο αν όχι και περισσότερο με όλους.
Έχει σαν στόχο να φέρει τον γράφοντα δια άλλη μια φορά ενώπιον του αρνητικού του αντικατοπτρισμού (Μέδουσα) ώστε να καταφέρει, εαν καταφέρει, κάποια στιγμή να την αποκεφαλίσει ως Περσεύς ή Αγ. Ιωάννης Πρόδρομος και να την τοποθετήσει στην κίβηση
ώστε να την καταθέσει στην ασπίδα της όποιας δικής του Θεάς Αθηνάς (= Σοφίας).