Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου 2008

Αγ. Βαλεντίνου το ανάγνωσμα...

Σε αυτό το κείμενό μας δεν έχουμε σκοπό το να αποκρυπτογραφήσουμε
το μυστήριο που λέγεται έρωτας, ούτε δυνάμεθα άλλωστε να τοκάνουμε...
Απλά θα κάνουμε μια απόπειρα να προσεγγίσουμε την έννοια του έρωτα.

Θαρρώ πως ήτανε ο Καρλ Γιουνκ ο ψυχολόγος που στις αρχές του
προηγούμενου αιώνα κάνοντας λόγο για την «αγάπη» την εχώρισε στα
τρία, φαντάζομαι με κριτήριο το που αυτή απευθύνεται. Ο διαχωρισμός
του Ελβετού ήτανε ο εξής:

· Η αγάπη προς τον Θεό.
· Η αγάπη προς τον Άνθρωπο.
· Η αγάπη προς τον εαυτό μας.


Το που κατατάσσει ο Γιούνγκ τον έρωτα είναι αυτό που θα μας απα-
σχολήσει εν προκειμένω.Ενδεικτικά για την αγάπη προς το Θεό και την
αγάπη προς τον άνθρωπο θα σε παραπέμψω στην Καινή Διαθήκη, τη με-
γαλύτερη έκφραση αγάπης που συνάντησε ποτέ ο αθρώπινος νούς.

Γιατί όμως ο ψυχολόγος λογαριάζει τον έρωτα ως αγάπη προς τον εαυτό μας;
Και ορθώς άραγε πράττει έτσι;

Η γνώμη του γράφοντος είναι πως ορθότατα και με το μικρό μου το
μυαλό θα προσπαθήσω να το αιτιολογήσω ως εξής και ας με συγχωρήσει
ο φίλτατος κ.Γιούνγκ που θα τον ερμηνεύσω κατά το δοκούν!

Ο έρωτας κατά την ταπεινή μου γνώμη είναι απο τη φύση ένα συναίσθημα που πηγάζει απο τον βαθύτερο εγώ μας. Γιατί στην πραγματικότητα στον άνθρωπο με τον οπόίο είμαστε ερωτευμένοι προσπαθούμε να προβάλουμε το είδωλο του εαυτού μας και όχι να δεχτούμε απλά και άκριτα αυτόν που έχουμε απέναντί μας, και εξ αιτίας αυτού έχουμε πλέον φτάσει στο σημείο να «ερωτευόμαστε» ακατάπαυστα, συνεχώς και να αλλάζουμε τους συντρόφους μας ωσάν τα ρούχα που κάποια στιγμή βγαίνουν εκτός μοδός. Ή εναλλακτικά επειδή αλλάζουμε εμείς με αποτέλεσμα το είδωλο που λέγαμε προηγουμένως να φαντάζει ξαφνικά ξένο και απόμακρο.

Και μη σου φανούν φίλε μου όλα αυτά σαν ανάθεμα και κατηγορητή-
ριο.Γιατί στην πραγματικότητα είναι ανθρώπινα.Γιατί άνθρωπος που δεν
γνώρισε τον έρωτα και τον αποκύρηξε είναι ένας άνθρωπος που δεν έζησε την μεγαλύτερη ίσως εμπειρία που μπορεί να βιώσει στη ζωή.
Άνθρωπος ψυχρός, άχρωμος και χωρίς ενδιαφέρον.

Παιδί της Αφροδίτης και του Άρη. Δημιούργημα δηλαδή και μέθεξη των αρχέγονων ενστίκτων της αναπαραγωγής και του πολέμου.Σαν να λέμε φωτιά και λαύρα.

Έρως ανίκατε μάχαν, Έρως, ός εν κτήμασι πίπτεις,ός εν μαλακαίς παρειαις νεάνιδος εννυχεύεις.. κλπ. κλπ. που έγραψε και ο ποιητής.

Και εδημιούργησε το σημαντικότερο φιλοσοφικό και φιλολογικό έργο που συνάντησε ποτέ ο άνθρωπος.Που πότησε τις ψυχές των Ελλήνων και έκαμε τον Αισχύλο να πεί πως δεν είναι τίποτα μπροστά στον Όμηρο. Που κινήθηκε και έγραψε τα έπη του απο τον έρωτα της Ελένης και του Πάρη-Αλέξανδρου και του Οδυσσέα και της Πηνελόπης.

Τι σχέση έχει ο έρωτας με την φιλοσοφία θα μου πείς. Πιστεύω πως στην πραγματικότητα ο έρωτας είναι εισαγωγή στη φιλοσοφία,στο σκέπτεσθαι και το δημιουργείν. Έλεγε ο θείος Πλάτων πως η φιλοσοφία είναι μελέτη θανάτου. Ενώ ο καθηγητής Λιαντίνης πως ο έρωτας είναι ένας επίγειος θάνατος. Συμπερασματικά αν ο επίγειος θάνατος είναι μία πρόγευση και εισαγωγή στον πραγματικό, τον βιολογικό τότε ο έρωτας είναι πρόγευση και εισαγωγή της φιλοσοφίας. Κατά πως ο Δρ. Φάουστ εμύησε την Μαργαρίτα του δηλαδή.

Το άρθρο αυτό είναι αφιερωμένο εξαιρετικά στον αγαπητό σε όλους μας Αγ. Βαλεντίνο, ευεργέτη και προστάτη των ανθοπολών και των ζαχαροπλαστών ανα την υφήλιο!